sasnkrit küllerin seni yuttuğu bir zaman vardı
kaburgada hançer
gece sapları ve henüz gün ışığına çıkmamış yağmurun ördüğü ağızda korunaklı çitler
ve sen içimde büyüyorsun.

***

gözlerimin karanlığında
trompet yüksekliği nefes almayı durdurur
onarılmaz acılar içinde uyuyan ve kozasına kapanan eğrelti otu
dağınık yansımalar ve brahma sessizliği içinde ay uluyor
burada duruyor
demir bariyerler büyütüyor
ve çekiçlerden kan damlıyor
biliyorum, inanıyorum
dans etmeye gittik, ölü yol
şarkı söylemeden
ve hasta bir katırın üzerinde
ne lanet bir rüzgardın
ne lanet bir rüzgardım.

ve dar kapılardan daha hüzünlüydü
buluntusunu arayan gölgenin tuhaf çığlığı
o gelir ve bilinmezdi
kar dediğin
örtüşmüyor, ağzımın içinde eriyen his
karanlık ve uykunun soyunuk anı
çıplağım diyorum
sırtım bir sunağın ortası
taşta çiçeklenir.

dolunayın kurt dişleri
kapalı avlular ve zehrini akıtan sessiz fısıltı
dal kırılır ve yine tekrarlanırdı
karaşın yapraklar arasında uzanan
solgun vücut
ve kim söylerdi beyazın günahı yok
alıp bir mutsuzun dudağını öper gibi
rengini çekip
eşikten öteye
haz alır, alıp onu taşır ve nasıl uyunur
çok koyu maviye dönüşüyor saçlarım
kimseye söylemiyorum
şarap döktüm kuşun gözüne.

bütün bunlar kuzeyde oldu, adsız gece
ve biz
solgun nilüfer çiçeklerine eğilip dedik ki
suyun kenarına diz çökelim mi? ;

sessizce duruyorduk
yol kavşağında
bataklık sazlarının bağıran kurbağalarına bakıyorduk
dağılan kumlar
bir patikanın oluşum sevdası
ve on basamak aşağıya düşüyorduk
karanlık kuytular
damarlarımızda kuruyan ırmak
bir ceketin iç cepleri sökülüyordu
ayın çığlık anı.

…

alnımda saklanan bulut
güneşin erittiği şu pencere kenarına bak
an durur
o pervaz çürür içimizde
kırmızı kiremitli dokuma lifleri
ve kapı çanları…

Neydi bir yazıtın anlattığı bize

…

tzanlar bahçeyi çektiğinde
sen sevgilim
megrel dilinde
masaya bir kuş koydun
ve ben baktım
kanadından figürleri boyayan ressamlar aktı
ğormotiler
mememdeki havariyi ateşe verdiler
suyun oyuncağını kırdılar.

ölümü büyüttüler…

/
sonra
çıplak bir taş geldi
seni uğurladı bana. bütün fresklerin sırrı çözülmüştü
ekmek
kuru toprak üzerinde
kök
dalgın bir bakış gibi
rüzgar söğütlerin kızıl demeti
eğildim avuçlarıma
baktım yoksun
masa da yok
kuşa adanmış yıldırımlar var
müzik usulca kutusuna girmekte.

…

ey leta tude, sevgilim
gözün ıslak
gözün obi’ye yalvaran yağmur
kuşun gözündesin.

.

bak perihan abla
arka yolların dertleri var
jeffrey dahmer ve burkina faso’ya akanlar
ve derin acıları var
bir hançer kaburga altı
ve aniden yüzler gömülüyor
ve aniden pornografik bir dergide ortaya çıkıyorsun
ruhunu  oradan çek
kol bacak büstü burada
ve faili meçhul cinayetler
ve ötekiler
ve pavlov’un köpekleri.

…..

yaz gelmedi perihan abla
en üstte machiavelli’nin torunları var
ikincil yolun dökülen ketenleri
köksüz, anevrizmatik bir kokuya sahibiz
öfkelerimiz var. içeride iç. içinde leş.

buraya bir dalgakıran çiz perihan abla
alt akıntıdan kaos çıkacak
rüya dediğin şey nedir ki
taştan taşa
taş çiçek
kabuklar, yaralar, ve sağırlar.