Şubat

/

bir enkaz arası
en siyahi kabuklu zaman
orada tuz
kül
ön kapı ve ağız sunakları
gölgelerimiz ne kadar büyüyecek?

  //

döküntü yapraklar ve ölü kökler
şimdi korkunç
karaşın toz
yağmalanan avlular gibi beyaz
saçlarım buzlu ve lacivert değilken
biri ipini örüyor yüzümde
ölü sandal tabut tutacağı
ve masaldan öte..

///

uyur ve uyanıyorum, tüm revnak yıldızlar
ruhun taçlanmış yaprakları
ve tanrı herşeyi çekerken gözümün önünden
körlerin gözlerine aşığım
görüyorlar
solgun zamanların ay ışıkları
ve hoşçakal eller
hiç olmadığımızdan beri
oraya yerleşmek
sessizliğin sözlerine ve duvarlara..

Şubat” için 5 yorum

  1. Dormo e mi sveglio, tutte le stelle ingenue i
    petali coronati dell’anima
    e il dio che mi toglie tutto dalla vista
    Sono innamorato degli occhi dei ciechi
    che vedono le
    luci della luna dei tempi pallidi
    e addio le mani si stabiliscono lì da
    quando
    noi non sono mai stato
    a parole di silenzio e muri..

    che bellezza! saluti dall’Italia

    Liked by 1 kişi

Yorum bırakın