Hephaistos

Boyalara dokunuyoruz,  karanlık
Yokluğun saati, ölümsüz
İlyada’sında troya
Hep vebalı
Geceleri lir çalarlar
Alkole yatırılan kuklalarımız
Yine sarhoş
Ateşi bulalım
Tanrılar özünden ayrılmışken
Korkunç bağlarını bulalım gölgelerin
Sımsıkı ve sürgülü kapanmış her şey
Silik görüntüler ve gelince bizimle
Dökmüş gözyaşını yağmur
Gibi
Ve sunağın soylu çiçekleri
Kutlu törenler, iğrenç saçmalık mevsimleri
Ne de cehennem diplerinde
Ayın dönmesi
Hiçlik gövdeleri ve sessizlik yuvaları
İçim olsa, kırılır gider
Ellerim tutacak seni
Devinen ateş yenildikçe
Külde keskin
Uzaklık yoktur.. Oradayım…

Art. Fabien Claude

Hephaistos” için 15 yorum

  1. Prometheus’ u oynamıştım..
    Güneşin alevinden bir parça koparıp,
    koşarak Olympos’ tan ağrı,
    kavuşturmak halk ile ateşin harını.
    Zeus’ un cezası, kartalların ciğerimi gün aşırı yediği
    iniltilerin yankıları gitsem asılıdır perdelerde
    döşemelerin arasına damlamış terimin tuzu..
    Dayanılmaz olanın dayanılırlığı
    şuna benzer zihnimdeki bir fısıltıydı:
    “Ellerim tutacak seni
    Devinen ateş yenildikçe
    Külde keskin
    Uzaklık yoktur.. Oradayım…”

    Öyleyse birlikte…
    Birlikte…

    🙂

    Liked by 2 people

  2. …külün anatomisidir bizdeki mit, külde ayak bulan pireneli keşiş, bir kutsanmamı istiyorsun tiryaki, tiryaki zamana burç olan nağme, “ichthus”, işte bu sabit…

    Liked by 1 kişi

Yorum bırakın