Tonun kopuşu’na



Bir göz
O dağılmış karahindiba gibi
Geceleri uluyanlar
Ağırlığınca taş duvar ses
La minörleri dökülen ağaçlar üzerinde
Gövdesiz
Köksüz
Ve esir kamplarında bir alay apoletli yılanlar sürünürken,

Göğsüm bir karanlığın orta yerinde
Şahideler geçiyor parmak uçlarımdan
Figür ustaları
Yapıcılar bir şiirin mateminde
Bahçeyi kazıyor
Güneşsiz iskeletleri açığa çıkarıyor.

Ah tepelere
Irmaklara
Bahçelere dönelim.

Tonun kopuşu’na” için 10 yorum

Yorum bırakın