Ceropegia

siyah vampirin dişlerine sahibim davetkar
ve karanlıkta ezberlenmiş hafıza.

bir ışığı söndürdüğümde
konuşuyorum, ağız içlerinde suskunluk
ateşin yaktığı çıt sesi
ve gül yaprağının üstünde
senin küllerini içiyorum çok şekersizdik.

gözümdeki delilikten akan
açık kalmış kirpik uçları
ne kadar günahkarım
şimdi vucüt bulduğum arzunun kucaklandığı
bu kutsal hediye, bir ölümsüz gibi hareketsiz duran.

Ceropegia” için 3 yorum

Yorum bırakın