Yabancı

içimde karanlıklar isteğini çağırıyor.

.
daya ağzını ağzıma, cümle fısıltı
fecr vaktinde sökülen zifiri karanlık
koyu mürekkep
uzayıp kopan keten lifleri,

bir koridor sessizliğinde iç içe geçmiş çakralar dönüyor
ışık kolonileri dönüyor

nefes veriyorum. nefes al.
tek sesli ilahiye dönüşüyor renklerimiz..

.

gece gölgemin eti, ellerim kaskatı kesilmiş  mezar taşlarını okşuyor.

sen bir tohumun içinde uyumaktasın
göz diplerinde duran afişlerimiz
sırrı muazzama
çarçabuk tutuşuyor karanlık
ve senin saçların
sanskiritçe atlaslara benziyor, hiç olmayan atlaslar gibi.

…..

Art, René Magritte.








Yabancı” için 12 yorum

  1. “Stai dormendo in un seme. I nostri
    poster in fondo ai tuoi occhi, il
    segreto si accende tremendamente velocemente,
    scuri
    e i tuoi capelli
    sembrano atlanti in sanskirito, come atlanti che non sono mai esistiti.”

    Bella tutt la poesia, questo finale mi ha fatto volare! Complimenti!

    Liked by 1 kişi

Yorum bırakın