suyu büken ay
gel gitlerle diri kalan balığım ben
bekledim ay karanlığı böler
melün gecede sise tapmış bu gövdeler
kederli
ve gör bak
dönüp duracağız sazlıkların üstünde
çalmayı bekleyen ney notaları gibi
kavuşma kapısında bir lokma görebilme
bir lokma sarılabilme
bir lokma lütuf sanatında gül bahçeye çağırma duasına haykırış edeceğiz,
ve diyeceğiz ki ;
kalbim
senin de çığlığın kutlu olsun .
bir sabah ruhunu bırak
çünkü o hiç gelmeyecek bu bahçeye
bu bahçeye
bu bahçe
tüm ışıkları kapatıp uyudu…
SaphilopeS 
La luna che piega l’acqua è
il mio pesce che rimane vivo con le maree, ho
aspettato, la luna divide l’oscurità,
questi corpi che adoravano la nebbia nella notte maledetta sono
tristi … incipit straordinario, saluti dall’Italia
BeğenLiked by 2 people
Teşekkür ederim.
BeğenLiked by 1 kişi
kuzgunların gölgesinden bakıyoruz
ölmüş adak ağaçlarına
“ne güzel blues ne güzel karanlık”
BeğenLiked by 2 people
Oli, canımsın. Teşekkür ederim.
BeğenBeğen
Lune, acqua, pesci, giardino: elementi inglobati nella poesia che, in alcuni passi è dura, ingentiliscono il contesto. Molto apprezzata! Un saluto!🤩😚
BeğenLiked by 1 kişi
Teşekkür ederim. 🙂
BeğenLiked by 1 kişi
Quel giardino dove tutti i fiori tornano semi….
BeğenLiked by 1 kişi
Evet. Teşekkür ederim.
BeğenLiked by 1 kişi
e poi… il giardino che va a dormire!
bellissima immagine!
Bravo!
BeğenLiked by 1 kişi
Teşekkürler 🙂
BeğenBeğen
😊
BeğenLiked by 1 kişi
che peccato non conoscere la tua lingua per apprezzare meglio il significato delle tue poesie
bellissima poesia
BeğenLiked by 2 people
Grazie
BeğenBeğen