Koyu karanlık

sadece kan
terk edilmiş sopranolar gibi
kaburgalarımız kırık
kusmuğumuz ağzımızda
artan kelimeler
saç uçlarına kadar belirsiz büyüme
ve mutsuzların cesetlerini öpen siyah kedi gözü.
yüzümüz soğuk
gölgeler kayıp olduğunda
bu karanlık içimizde büyüyor
kimsenin ait olmadığı yerde,

kemiklerin sesini dinle
elastik bant
çatlaklar tarafından yok edilen senfoniler
kanatsız kelebekler gibi
zamanın vampir dişleri vardır.
benim kanım senin vücudunda
düşüncelerimde tırnakların

o gölgeler bizim
uzun süre uyuyamazlar
sessizliğin duvarlarından geri
saçlarının hüzünlü düğümlerinden

aç gözlerini, biz başka bir yerdeyiz.

Jonathan Varani / Saphilopes

https://tremoridinchiostro.wordpress.com/

Reklam

Koyu karanlık” için 16 yorum

Bir Cevap Yazın

Aşağıya bilgilerinizi girin veya oturum açmak için bir simgeye tıklayın:

WordPress.com Logosu

WordPress.com hesabınızı kullanarak yorum yapıyorsunuz. Çıkış  Yap /  Değiştir )

Facebook fotoğrafı

Facebook hesabınızı kullanarak yorum yapıyorsunuz. Çıkış  Yap /  Değiştir )

Connecting to %s